TOS Businessclub | Uitgelicht: Marc Oonk van Bakkerij Oonk

Marc Oonk (Bakkerij Oonk): ‘Je kunt alles terugbrengen naar twee dingen: liefde en passie.’

Van speltbrood tot gevulde heertjes en bruidstaarten. Maar ook van ontbijtservice tot lunchroom, chocolaterie en ijssalon. Met de omschrijving ‘bakkerij’ doe je Bakkerij Oonk te kort en dat geldt ook voor haar eigenaar, Marc Oonk, ambachtelijk bakker en patissier, maar óók ondernemer, pionier, vader en trotse inwoner van Glanerbrug. Een ronduit hartelijke man die barst van de energie. ‘Ik wil mensen blij maken en hou van mensen om me heen. Wij zitten thuis ook nooit met z’n vieren aan tafel, maar altijd met zes of acht.’ 

Oonk is een gevestigde naam in de regio. Heb je het vak van je vader geleerd?

‘Nee, je leert het vak nooit van je vader’, lacht Marc. ‘Als kind wil je je ouders het liefst overtreffen en het op je eigen manier doen en dus ben ik eerst de textielopleiding gaan doen. Mijn vader liet me rustig mijn gang gaan. Maar man, wat werd ik daar ongelukkig. En toen werd het toch Wageningen. Daar heb ik zowel de bakkersopleiding als de ondernemersopleiding gedaan. Het patisserievak leerde ik in Noordwijk, bij Huize van Wely.’ Marc nam de bakkerij over van zijn vader, breidde de activiteiten en het assortiment fors uit en het eind daarvan is nog niet in zicht. ‘Wij willen mensen blij maken met mooie producten. En alles wat we doen, doen we met liefde en passie. Als je maar één ding over onze bakkerij zou opschrijven, dan moet het dat zijn.’

Met vier vestigingen ben jij meer manager dan bakker. Hoe houd je het leuk voor jezelf?

‘Dat klopt. Enerzijds versta ik mijn vak. Ik kan alles maken wat we aanbieden: brood, ijs, bonbons, maar mijn belangrijkste taak is die kennis vertalen naar mijn mensen en hen enthousiasmeren. Ik geef ze ook graag een podium. Al die bekers in de gang? Die hebben zij verdiend. Ik ben supertrots op hen allemaal. Ze zijn vakkundig, maar hebben ook liefde voor het vak. Met hen dit allemaal draaiende houden, daar word ik gelukkig van.’ 

Wat is de meest vreemde opdracht die je ooit hebt gekregen?
‘We moesten twee jaar geleden 3000 paashazen maken voor een opdrachtgever. Maar toen kwam corona en moest het ineens door de brievenbus kunnen. Ik heb nog gekscherend voorgesteld om de paashazen kapot te slaan en er een legpuzzel van te maken, want veel tijd hadden we niet. Uiteindelijk hebben we de hazen omgesmolten tot allemaal vierkante chocolaatjes met op elk chocolaatje een eigen tekst, andere versiering en met een ander smaakje. Die konden zó in een doosje door de brievenbus. De klant was helemaal tevreden.’

Het lijkt wel of alles jou lukt. Wat is je geheim?

‘Ik ben inderdaad een zondagskind. Ik heb veel geluk, maar ik zoek het ook op. Gaat er wat mis, dan zie ik een uitdaging. Vertrekt bijvoorbeeld een personeelslid, dan ga ik uitzoeken waarom én gelijk op zoek naar een betere. En die vind ik dan ook. Opleiding en leeftijd maken mij niks uit. In elk mens zit iets, een verkoper, een gastvrouw, een administrateur of een bakker. Daar geloof ik heilig in. Daarnaast werken we volgens ons eigen VKVP-recept, dat staat voor Vriendelijkheid, Kwaliteit, Vers en Pure grondstoffen. We koken onze eigen jam, maken onze eigen sausen en doen zoveel mogelijk lokaal. Dat proef je en daar komen onze klanten op af.’ 

Valt er een vergelijking te trekken met voetbal?

‘Zeker! Vanaf 2004 ging ik jarenlang elke week samen met mijn vader naar FC Twente. Toen werd ik verliefd op voetbal. Voetbal verbindt − of je rijk, arm, dik of dun bent, maakt niet uit − en je moet als team presteren. Dat gaat in een bedrijf precies zo. Degene in de goal moet alle ellende tegenhouden. Middenvelders verdelen het werk. Aanvallers zorgen dat er opdrachten binnenkomen. Daarom vind ik Streuer en Jans ook zo’n briljant duo. Die praten met én luisteren goed naar elkaar. Als je een team zo aanstuurt en in beweging krijgt, dan zijn de resultaten daar ook naar.’