FC Twente in Oranje

In haar historie heeft  FC Twente geregeld internationals geleverd aan het Nederlands elftal. De eerste in die reeks was Theo Pahlplatz die 13 wedstrijden voor Oranje speelde. Ook spelers als Epi Drost, Cees van Ierssel, Piet Wildschut, Orlando Engelaar, Wout Brama en Sander Boschker werden in hun tijd bij FC Twente Oranje-international. 

Theo Pahlplatz

Nog altijd ‘recordinternational’ van FC Twente. Maar liefst dertien interlands speelde Pahlplatz als speler van FC Twente voor Oranje. Hierin scoorde hij drie maal. Hij kon als links- of rechtsbuiten uit de voeten. In Oranje speelde hij meestal vanaf rechts, omdat op links Piet Keizer de voorkeur kreeg.

Dick van Dijk

Twee seizoenen lang was de goalgetter verbonden aan FC Twente. In die jaren scoorde hij maar liefst 54 doelpunten, waarna Ajax Van Dijk overnam. Dick van Dijk speelde twee interlands dienst in zijn FC Twente-tijd.

Epy Drost

‘Mister FC Twente’ Epy Drost speelde negen interlands. Hoewel hij bij FC Twente altijd speelde als libero, werd hij door de bondscoaches vooral als back gebruikt. Alleen in zijn laatste interland, de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Noorwegen, mocht hij opdraven op zijn favoriete positie. Niet lang na deze interland raakte Epy Drost geblesseerd en miste daardoor de beslissende kwalificatieduels voor het voor Nederland zo succesvolle WK ’74. Helaas werd Drost nadien nooit meer geselecteerd.

Henk Houwaart

De uit Den Haag afkomstige Houwaart speelde slechts één seizoen, 1968/1969, voor FC Twente. Hij speelde erg goed en werd hiervoor dubbel beloond. Hij mocht zijn debuut maken voor Oranje, in de Kuip tegen Tsjechoslowakije, en kreeg een transfer naar Club Brugge. Na een jaar in België liet hij zich naturaliseren tot Belg, waardoor zijn optreden in zijn FC Twente-periode het enige bleef in Oranje.

Jan Jeuring

De topscorer van FC Twente in de jaren zeventig Jan Jeuring kwam in Oranje niet verder dan twee optredens. De veelzijdige spits, hij noemde zichzelf  ’de duizendpoot’, speelde in 1971 mee in het EK-kwalificatieduel tegen Oost-Duitsland, en mocht twee jaar later nog eens opdraven in de oefeninterland in en tegen Oostenrijk.

Piet Schrijvers

De ‘Beer van de Meer’, zoals Piet Schrijvers ook wel werd genoemd, speelde 46 interlands. De eerste vijf daarvan waren als speler van FC Twente. De keeper speelde zijn eerste interland tegen Schotland in 1971, en zijn laatste interland maar liefst dertien jaar later. Schrijvers leek voorbestemd om twee WK’s te gaan keepen, maar beide keren was Jan Jongbloed spelbreker. In 1974 speelde Schrijvers geen enkel duel, in 1978 speelde Schrijvers de helft van het toernooi. 

René van de Kerkhof

De ene helft van de tweeling Van de Kerkhof mocht zijn debuut voor Oranje maken terwijl hij nog voor FC Twente speelde. De broertjes waren op achttienjarige leeftijd samen bij FC Twente gekomen en zouden er later ook weer samen vertrekken. In een oefeninterland tegen Oostenrijk mocht René debuteren, broer Willy zou pas ruim een jaar later volgen, toen de tweeling al voor PSV speelde. René zou later nog 46 interlands spelen, Willy kwam zelfs tot 63 interlands.

Cees van Ierssel

Aanvaller Cees van Ierssel werd door Kees Rijvers omgeturnd tot een moderne verdediger. Dit bleek een goede zet want Van Ierssel kwam tot zes interlands als defensieve speler. De van Baronie uit Breda afkomstige speler maakte deel uit van het elftal van FC Twente dat in de jaren zeventig indruk maakte in Europa. Hij mocht zelfs mee naar het WK ’74, als stand-in voor Wim Suurbier, maar kwam op dit toernooi niet aan spelen toe.

René Notten

De net als Epi Drost veel te vroeg overleden René Notten was één van de pijlers van het succesvolle FC Twente. Hij speelde vijf interlands, waarvan vier in zijn FC Twente-periode. De dynamische middenvelder speelde na zijn tijd bij FC Twente nog voor onder andere Ajax en Feyenoord. Rinus Michels zag in hem geen kandidaat voor het WK ’74 omdat Notten tijdens zijn debuut tegen Oostenrijk enkele keren balverlies leed. Na het WK kwam hij alsnog in aanmerking voor Oranje en vertrok hij naar Ajax.

Frans Thijssen

Middenvelder Frans Thijssen speelde maar liefst twintig jaar betaald voetbal. Hierin speelde hij meer dan 600 wedstrijden. De technicus kwam bij FC Twente via NEC, en speelde later nog voor onder andere Ipswich Town (samen met Arnold Mühren) en Vitesse. Hij speelde ook veertien interlands, waarvan vier als speler van FC Twente. In al die interlands scoorde hij totaal drie maal. 

Johan Zuidema

Het goede spel van de spits bleef niet onopgemerkt en hij kreeg twee uitverkiezingen voor Oranje. In vriendschappelijke wedstrijden tegen België en West-Duitsland wist hij niet te scoren. Zuidema werd begeerd door tal van clubs, maar vertrok naar NEC. Later werd hij bij Ajax omgeturnd tot rechtsback. Een kapotte knie maakte echter vroeg een einde aan zijn carrière.

Niels Overweg

De Amsterdammer Niels Overweg speelde als stoere verdediger vier interlands, allen in dienst van FC Twente. Via de jeugd van Ajax, de amateurs van DWS en Go Ahead Eagles belandde Overweg in 1974 als opvolger van Willem de Vries bij FC Twente. Een jaar later zou hij zijn interlands spelen. 

Arnold Mühren

Middenvelder Mühren is natuurlijk vooral bekend geworden als de man die de voorzet gaf op Marco van Basten in de EK-finale van 1988 tegen de Sovjet-Unie. Hij speelde in zijn carrière 23 interlands, waarvan één tijdens zijn periode bij FC Twente. In de aanloop naar het WK ’78 speelde Oranje een oefeninterland tegen Tunesië.

Piet Wildschut

Linksback Piet Wildschut speelde elf interlands, waarvan zeven als speler van FC Twente. In die hoedanigheid maakte hij het WK ’78 mee. Halverwege het toernooi kwam hij in het elftal. Voor de finale werd Wildschut plotseling op de tribune gezet. De jonge verdediger speelde nadien nog enkele interlands en wist zelfs nog een keer tot scoren te komen. Na zijn tijd bij FC Twente vertrok Wildschut naar PSV, waar hij zijn beste jaren als voetballer kende.

Martin Jol

Jol speelde drie jaar voor FC Twente. Hij verdiende hiermee een transfer naar West Bromwich Albion, maar kwam ook tot drie optredens in het shirt van Oranje. Hij mocht onder andere meedoen aan het voor Nederland weinig succesvolle Mini-WK in Uruguay in 1980. Na zijn periode bij FC Twente droeg Jol nooit meer het shirt van het Nederlands elftal.

Romeo Zondervan

Romeo Zondervan kwam van ADO Den Haag naar FC Twente. In 1981 mocht hij debuteren in het Nederlands elftal in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Cyprus. Bij deze ene interland bleef het, als halve rechtsbuiten was de van nature verdedigend ingestelde speler geen succes.

Pieter Huistra

De linksbuiten Pieter Huistra speelde acht interlands. Vijf hiervan waren in dienst van FC Twente. De door Kees Rijvers naar Enschede gehaalde aanvaller debuteerde in 1988 tegen Italië en meteen was zijn naam gemaakt. Het jaar erop vertrok Huistra naar de Schotse topclub Glasgow Rangers. 

Fred Rutten

Als jongen van negentien debuteerde Fred Rutten bij FC Twente en vele jaren later nam de libero ook afscheid van het profvoetbal bij FC Twente. Nooit diende hij een andere club. Pas later, nadat hij als trainer met FC Twente de beker won, vertrok hij voor het eerst naar een andere club. Lange tijd was Rutten speler van Jong Oranje. Tot op zijn 26e fungeerde de verdediger als dispensatiespeler, totdat toenmalige bondscoach Thijs Libregts hem liet debuteren bij het ‘grote’ Oranje. Het bleef bij dit ene optreden in een oefeninterland tegen Italië.

Marcel Peeper

Marcel Peeper is de minst gelukkige debutant ooit. Als speler van FC Twente mocht hij in 1990 debuteren tegen de Sovjet-Unie. Een doldrieste tackle van Sergej Gorloekovitsj maakte na achttien minuten een einde aan de loopbaan van Marcel Peeper. De knal was op de tribunes te horen en Peeper moest met de ambulance het veld af worden gereden. Nooit meer haalde de middenvelder zijn oude niveau. Na tweeënhalf jaar revalideren kon Peeper weer voetballen, maar een succesvolle carrière had hij nooit meer.

Michael Mols

Spits Mols speelde zes interlands in zijn carrière. Vijf daarvan waren in dienst van FC Utrecht, maar zijn debuut maakte hij als speler van FC Twente. In januari 1995 kwam Frankrijk op bezoek voor een oefeninterland en Mols mocht van bondscoach Guus Hiddink debuteren. Hij was op dat moment bezig aan een sterk seizoen in Enschede, waarin hij uiteindelijk elf maal zou scoren.

Edwin Vurens

Toen de complete selectie van Ajax in 1995 de oefeninterland tegen Portugal boycotte, moest bondscoach Hiddink op zoek naar alternatieven. Edwin Vurens was een van deze alternatieven. Een helft lang mocht de als hangende rechterspits spelende Vurens het proberen. Vurens speelde voor FC Twente bij Sparta, en later nog voor Roda JC en sloot zijn carrière af in Zwitserland.

John Bosman

Toen John Bosman in 1996 bij FC Twente kwam, had hij al 28 interlands gespeeld. Hij scoorde hierin zestien maal. Nadat hij bij FC Twente een uitstekend seizoen speelde, mocht hij nog twee maal opdraven in Oranje. Tegen San Marino voegde hij nog een doelpunt toe aan zijn totaal voor Oranje, en tegen Zuid-Afrika speelde hij zijn laatste interland.

Jan Vennegoor of Hesselink

‘Lange Jan’ uit Oldenzaal kende succesvolle jaren bij FC Twente. Na zijn debuut in 1997 was hij jarenlang niet meer weg te denken uit het elftal van FC Twente. De spits scoorde tot zijn vertrek naar PSV in 2001 maar liefst 59 competitiedoelpunten.

Orlando Engelaar

Aan het einde van het seizoen 2006/2007, na zijn eerste jaar bij FC Twente, wordt Engelaar door bondscoach Marco van Basten geselecteerd voor de Azië-trip van het Nederlands elftal. De geboren Rotterdammer viel in de eerste ontmoeting tegen Zuid Korea na 63 minuten in. Hiermee was zijn debuut een feit. Na wederom een sterk seizoen bij FC Twente wordt Engelaar geselecteerd voor het EK dat in Oostenrijk en Zwitserland wordt gehouden. Zijn loopbaan zette hij daarna voort bij Schalke.

Edson Braafheid

In zijn derde seizoen bij FC Twente wordt Edson Braafheid door bondscoach Bert van Marwijk geselecteerd. De linkerverdediger maakt deel uit van de selectie voor het oefenduel met Tunesië en debuteert tijdens deze interland. Daarna zou hij nog vaker geselecteerd worden, onder meer als speler van Bayern München.

Wout Brama

Op 18 november 2009 maakte Wout Brama zijn debuut voor het Nederlands Elftal. De middenvelder van FC Twente was bezig aan opnieuw een sterk seizoen en dat werd niet onopgemerkt gelaten door bondscoach Bert van Marwijk. In een week dat Oranje oefende tegen Italië en Paraguay maakte Brama tegen de Zuid-Amerikanen zijn eerste minuten voor Oranje.

Sander Boschker

Een goed seizoen leverde Sander Boschker naast het landskampioenschap in 2010 ook een selectie voor het Nederlands Elftal op. De doelman maakte op 1 juni 2010 zijn debuut in het duel met Ghana. Boschker werd vervolgens ook opgenomen in de Nederlandse selectie voor het WK in Zuid-Afrika. Met Nederland behaalde hij de finale van het WK, die met 0-1 werd verloren van Spanje.

Theo Janssen

Bondscoach Bert van Marwijk is de sterke ontwikkeling van linkermiddenvelder Theo Janssen niet onopgemerkt gebleven. Direct na het WK maakte de man met de sublieme traptechniek zijn derde interland mee, waarvan de eerste keer als Twente-speler. Voorheen debuteerde hij als speler van Vitesse bij Oranje.

Peter Wisgerhof

De in 2010 behaalde landstitel van FC Twente was mede te danken aan een ijzersterke defensie. Scoren tegen de Tukkers is zeer lastig, en dat bleef ook in Zeist niet ongezien. Peter Wisgerhof mocht in 2010 debuteren in Oranje.

Luuk de Jong

Als jonge talentvolle spits komt Luuk de Jong in 2009 over van De Graafschap. In het seizoen 2010/2011 is hij eerste spits in Enschede en dat trekt de aandacht van de bondscoach. De Jong speelde zeven interlands tijdens zijn periode bij FC Twente. 

Leroy Fer

Tijdens zijn periode in Enschede speelt Leroy Fer een interland voor Oranje. Na het EK van 2012 debuteert Fer voor Nederland tijdens de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Turkije. 

Quincy Promes 

Zijn goede jaar in Enschede wordt in het voorjaar van 2014 beloond met een uitverkiezing voor Oranje. Promes maakt onder bondscoach Louis van Gaal zijn debuut. Die zomer maakt Promes geen deel uit van de WK-selectie, vanaf het nieuwe seizoen speelt Promes in Rusland voor Spartak Moskou.