In Beeld | 13 mei 2000 - Enschede huilt…
Dinsdag was het 25 jaar geleden dat de vuurwerkramp plaatsvond. 13 mei 2000, de dag waarop Enschede een litteken op haar ziel kreeg. De vuurwerkramp heeft nog altijd enorme impact op onze stad en haar mensen. Woensdagavond, voorafgaand aan de wedstrijd tegen AZ, stonden de Ultras van Vak-P met een indrukwekkende sfeeractie stil bij verschrikkelijke gebeurtenis en werd het ‘You’ll never walk alone’ opgedragen aan de slachtoffers.
In de sfeeractie die over het hele stadion gehouden werd kwam de tekst “Enschede huilt” terug. Dit is de titel van het gedicht van Willem Wilmink dat voor de herdenking van de vuurwerkramp werd geschreven. Voor opkomst van de spelers werd het lied ‘Family Tree’ van Venice gedraaid, een nummer dat onlosmakelijk is verbonden met de vuurwerkramp.
Foto's: Bas Everhard & Anja Veurink
Enschede huilt
Een buurt, die wel veel zorgen had,
maar die ook vol verhalen zat,
vol humor en gezelligheid,
die buurt zijn we voor eeuwig kwijt.
Daar waar het vol van kinderen was,
verschillend van geloof en ras,
maar in hun spel gelijkgezind
loopt nu geen enkel kind.
In de oorlog stond de stad in brand
op Pathmos, Zwik en Hogeland:
meer dan een halve eeuw nadien
kun je daarvan nog sporen zien.
Nu is, in de heerlijke maand mei,
bij vogelzang, zo vrij en blij,
de stad opnieuw iets aangedaan
dat nooit en nooit voorbij zal gaan.
Arm Enschede, verberg je in
de armen van je koningin
en huil, want daar is reden voor
en huil dan maar aan één stuk door.
