Enschede 700 | Uit ’t as herrezen (1325 – 2025) Enschede viert
Met de grootste volledig geschilderde sfeeractie van Europa brachten de Ultras van Vak-P zondagmiddag in De Grolsch Veste een indrukwekkend eerbetoon aan Enschede. De stad die dit jaar haar 700-jarig bestaan viert. Een sfeeractie met het bijzondere verhaal van de stad.
Grootste van Europa
Niet eerder was er in Europa zo’n grote sfeeractie te zien bij een wedstrijd. Met een volledig geschilderde sfeeractie van 18.000 m2 werd zondagmiddag voorafgaand aan de thuiswedstrijd met Go Ahead Eagles in De Grolsch Veste het verhaal van Enschede groots verteld.
‘Wie wil zal slagen’
De beeltenissen op het spandoek, in art-decostijl, zijn geïnspireerd op de bekende muurschildering ‘Wie wil zal slagen’ uit de voormalige Ambachtsschool aan de Boddenkampsingel in Enschede.
Stadsbrand, textiel, verzetsman, vuurwerkramp
Het doek is chronologisch en thematisch opgebouwd. Het toont 700 jaar Enschede: van Jacobus de Meerdere en het stadszegel uit 1325, via de grote stadsbranden (1517, 1750 en 1862), de textielgeschiedenis met Pathmos en Alphons Ariëns, sociaal hervormer, die zich inzette voor de organisatie van arbeiders en betere arbeidsomstandigheden. Tot de Tweede Wereldoorlog met Leendert Overduin, hervormd predikant en verzetsman in Enschede, die tijdens de oorlog honderden Joodse stadsgenoten hielp onderduiken, en de vuurwerkramp van 13 mei 2000.
Herrijst
De Feniks is het symbool voor Enschede: een stad die telkens weer wordt getroffen, maar steeds herrijst. In het laatste deel van de sfeeractie wordt de wederopbouw van de stad uitgebeeld en verschijnt Willem Wilmink als culturele stem van Enschede.
Uit ’t as herrezen (1325 – 2025)
Zeven eeuwen stad van wind en vuur,
van heidegrond en handwerk puur.
Waar textiel ruiste langs de Bleek,
en zweet de kost was, week aan week.
We brandden vaak, maar bleven staan,
de klok bleef luiden, aait vedaan.
Van Bommen Berend tot fabriek,
’t volk hield stand, met eigen muziek.
Ariëns bad toen hoop verdween,
Leendert hielp waar angst nog scheen.
Wilmink zong van volk en plein,
van trouw en trots, van Enschedees te zijn.
De storm, de brand, de oorlogsschade,
geen kracht kon breken wat hier laaide.
Want telkens weer, uit puin en pijn,
rees Enschede, weer sterk en rein.
Roombeek brandde, maar werd weer mooi,
de Feniks steeg, met Twentse plooi.
Nu viert de stad, haar vuur niet kwijt,
Eanske leeft, in eeuwigheid.
