TOS Businessclub | Uitgelicht: Paul Grimberg, eigenaar van Jasca

Paul Grimberg (Jasca): ‘Dat je als directeur zelf staat te monteren vinden ze in Duitsland onbegrijpelijk’

In de hoek staan een broodsnijmachine uit de bakkerij van zijn vader en een weegschaal uit de kruidenierszaak van zijn oma. Ernaast prijkt een melkbus uit de tijd dat zijn opa koeien had en melk en eieren verkocht vanuit de stal. De familie Grimberg uit Ootmarsum is een ondernemende familie, dus toen Paul Grimberg Jasca oprichtte was niemand verrast. Ook hij houdt zich bezig met voedsel, maar dan gekoppeld aan technologie en innovatie. Bij Jasca draait het namelijk om vernevelings-technologieën die in de voedselindustrie worden ingezet om processen te optimaliseren of te desinfecteren En met resultaat. Zelfs in Canada schakelen ze Jasca in. Dat doen ze slim daar in de ‘Grimbergveste’.

Hoe is dat balletje gaan rollen?

Paul: ‘Ik ben opgeleid als foodprocestechnoloog en als internationaal commercieel projectleider reisde ik voor mijn werkgever de hele wereld over. Leuk werk, maar het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan en ik richtte Jasca op. Als bakkerszoon weet ik alles van het proces van rijzen. Door te spelen met vocht en warmte kun je dat proces beïnvloeden. Het lastige daarbij is dat met meer stoom de ruimte warmer wordt en wordt het vervolgens te warm, dan moet je gaan bijkoelen. Wij gingen op onderzoek uit en bedachten een vernevelingssysteem waarmee vocht en warmte apart van elkaar kunnen worden aangestuurd. Dat levert enorm veel efficiency en financiële voordelen op.’

En dat viel in goede aarde?

‘Dat kun je wel zeggen. Frido Alders, onze sales engineer, en ik zijn continu op pad. Gisteren zaten we in Trier, een paar weken terug in Bulgarije en half april gaan we naar Canada. De food industry is weliswaar groot, maar wat wij doen, is behoorlijk uniek en bovendien breed toepasbaar. Knakworstjes worden niet meer rimpelig als ze afkoelen, bij diepvriespizza’s blijven de toppings op hun plek zitten – ook als de doos op z’n zijkant staat − en kokospapier breekt minder snel waardoor het makkelijker te verwerken is.’ Frido voegt daaraan toe: ‘Er zijn meer bedrijven met bevochtigingssystemen, maar zo fijn vernevelen als wij dat doen, dat kunnen ze niet. Zelfs als je met een bril op door een hoog-vochtige ruimte loopt, krijg je geen druppels op je glazen. De interesse is zo groot dat we zelfs een vertegenwoordiging van Jasca in het Verenigd Koninkrijk en in Ierland hebben zitten.’

Waar halen jullie nou het meeste plezier uit?

‘We hebben niet alleen een bijzonder product’, vindt Paul, ‘het is ook echt mooi werk en we komen overal. Zoals in die fabriek in Zuid-Duitsland waar per uur 40.000 McDonald’s-broodjes van de band rollen. Ze hadden enorm last van schommelingen als zomers de temperatuur omhoog schoot. We hadden de technisch leider snel overtuigd, maar de Geschäftsführer keek alleen maar achterdochtig. Die vond het sowieso niet te bevatten dat ik daar als directeur zelf de boel zat te monteren en te testen. Maar dat vinden wij juist leuk. We weten bovendien precies wat we doen en durven dat ook in duidelijke bewoordingen te communiceren. Vaak is dat overtuigend genoeg. Ook nu. Na drie dagen was alles klaar voor gebruik en werkte het zoals zou moeten. Onze installaties hebben daar uiteindelijk gezorgd voor 80% waterbesparing en een forse energiebesparing. En: nooit meer gedoe in de zomer.’

Dan zullen jullie wel een volle agenda hebben. Hoe ontspan je tussendoor?

‘Dat klopt. We maken lange dagen, werken in het weekend, in uiterst frisse koelcellen en in nauwe, bloedhete ruimtes, en soms zelfs op hoge kasten. Ik verg best veel van mijn mensen. Maar daar staat ook wat tegenover. De boog kan niet altijd gespannen zijn en dan moet je kunnen zeggen: laat gaan. We drinken na het werk graag een biertje samen en ouwehoeren veel met elkaar. We hebben zelfs een eigen drankje ontwikkelt: Jasca’s Dram öllie. De mens is voor een ondernemer het grootste goed dat-ie heeft. Daar moet je goed voor zorgen.’ Frido is het daarmee eens: ‘We vormen een leuke club. Harde werkers zijn we én sfeerliefhebbers. Samen naar de wedstrijden van Twente gaan, past daar goed bij, want sfeer vind je daar wel. En niemand neemt het ons kwalijk als we na de rust iets te laat het stadion weer inlopen. Maximaal genieten, noemen we dat.’